ME AND MY HONDA

Tijl van Brussel

XL600LM PARIS-DAKAR


De 42-jarige Tijl van Brussel heeft goud in handen met zijn limited edition XL600LM Paris-Dakar. Hij weet het, hij is er zuinig op. Maar regelmatig laat hij de klassieker uit 1986 toch ook uit – offroad. Want daar “dient zo’n motor toch voor”.

Tekst gaat verder >>

“Als kind al zat ik gefascineerd te kijken naar de Paris-Dakar rally, en dan vooral naar die prettig gestoorde mannen op hun motor. Geef toe, je moet toch redelijk zot zijn om zo’n avontuur met de motor te doen?” De fascinatie voor offroad en Honda zit er sowieso al vroeg in bij Tijl. Degene die zijn bloed sneller liet stromen? Een dame die toentertijd meedeed aan MBX-racen. “Zij werkte bij mijn moeder in de boekwinkel en haar man had een Honda garage. Ik mocht een paar keer bij haar achterop, en ik kan je verzekeren dat dit op een kind van twaalf jaar een grote impact gemaakt geeft. Daar is de Honda liefde eigenlijk begonnen. Ik keek zowel op naar het merk als naar de vrouw.”

De brommers die in zijn tienerjaren bij Tijl in de garage komen te staan, zijn dan ook Honda Camino’s, die hij maximaal opvoert. “Ik ben ook wel een paar keer staande gehouden door de politie, maar een verborgen knopje heeft me veel boetes bespaard, haha.” De Camino’s worden tot Tijls grote verdriet gejat, maar al snel vervangen door zijn eerste motor: “Een Shadow 600, ik was toen negentien. Ik had eerst een motor en daarna pas een auto, zo groot was mijn liefde voor motoren.”

UITZONDERLIJKE LIMITED EDITION

We kunnen ons er dus iets bij voorstellen wat het met Tijls Honda hart gedaan moet hebben als hij bij zijn schoonvader in de garage de XL600LM Paris-Dakar motor ziet staan verpieteren. “Hij stond daar maar weg te roesten, hij had zelfs al eens deels in brand gestaan. Ik heb mijn schoonvader bijna gesmeekt om hem over te mogen nemen. Ik wilde echt niet dat deze uitzonderlijke motor naar de schroot zou gaan.” En uitzonderlijk ís deze Honda. Het is een limited edition van de XL-LM, herkenbaar aan de dubbele koplampen en het eerste model met een elektronische starter. Tijl: “Dit model ben ik hier nog nooit tegengekomen. Ik vraag me dan ook af of er nog zijn. In Italië, Polen en Amerika heb ik er via Facebook wel een paar gevonden, maar dichter bij huis nog niet.”

Tekst gaat verder >>

PERFECTE STAAT

Deels in brand, wegroesten in een garage: het is de motor niet meer aan te zien. We zijn onder de indruk van de perfecte staat waarin hij verkeert. Er is dan ook veel tijd en geld in gestoken om hem zo te krijgen. “Ik schat dat ik nu rond de drieduizend euro zit, wat mijn vrouw niet altijd even leuk vond. Gelukkig vroeg mijn schoonvader geen geld bij de overname. De zoektocht naar onderdelen was véél moeilijker dan gedacht. Bijna alles wat los zat, was verdwenen of in zeer slechte staat. Opnoemen wat er allemaal vervangen is, is eigenlijk niet te doen.” Tijl vertelt dat de uitlaat nog redelijk gemakkelijk te vinden was, maar de zijpanelen moeten uit Griekenland komen, de lichten uit Polen, de pinkers uit Amerika en een gepaste sleutel voor de tankdop heeft hij op maat moeten laten maken bij een slotenmaker. En als de onderdelen dan na lange zoektochten binnen waren, zette vriend Andy ze op hun plek. “Hij heeft de motor volledig uiteen gehaald en gerestaureerd. Ik kreeg steeds een lijstje van wat er nodig was en dan ging ik op zoek op het internet.” Een zoektocht die uiteindelijk ruim 1,5 jaar duurt...

Tekst gaat verder onder de foto >>

OPSTAPPEN EN WEGWEZEN

Je zou denken dat Tijl niet kan wachten om dan uiteindelijk op zijn geliefde Honda te kunnen stappen. Helaas gooit een zware rugoperatie roet in het eten. “De motor was zo goed als klaar, en toen moest ik onder het mes. Het was de hel voor mij dat ik niet kon rijden. Maar nu, zo’n twee jaar later, heb ik bijna geen last meer en maak ik mij op om weer meer te gaan rijden.” Tijl is niet van plan om zijn Honda als een museumstuk te behandelen. De roots van de motor liggen tenslotte in de woestijn en aangezien Tijl op het platteland woont, rijdt hij er dan ook liefst offroad mee. “Honda staat voor mij als een betrouwbaar en onverwoestbaar sterk merk. Die kan wel wat hebben. En er is niets leuker dan offroad rijden. Als ik naar mijn werk rij, kan ik dit bijna volledig door de velden doen. Daar dient zo’n motor toch voor.” En zo’n klassieker dient er ook voor om herinneringen te maken. Waar Tijl nog altijd mijmert over zijn eerste ervaringen met motoren en Honda, zo geeft hij de liefde ook door aan zijn zoon, die al eens bij hem achterop klom en ze zo samen de velden introkken. “Zijn eerste ritje op de motor was voor zowel de zoon als de vader een momentje om nooit te vergeten.”