ICONISCHE HONDA
CBR600F
Trendsetter
Honda’s eerste volledig gekuipte sportmotorfiets was de CBR600F. De motor kwam gelijktijdig met zijn zwaardere broer, de CBR1000F op de markt in 1987 en mag beschouwd worden als de stamvader van alle supersport motoren.
De supersport klasse (600 cc sportmotoren) werd bijzonder populair in de jaren negentig en het was Honda die in 1987 het vuur aan de lont stak met de revolutionaire en opvallende CBR600F. De CBR600F was de eerste vier-in-lijn motorfiets met een volledig kuipwerk. De F-letter bewees wel dat Honda zoals steeds op een breed gebruik mikte: een sportmotor die tegelijkertijd comfortabel genoeg was om vlot en ver mee te rijden op de openbare weg. Nu lijkt het logisch dat een sportmotor een volledige kuip heeft, maar in de jaren tachtig was dit een nieuwe ontwikkeling. Een decennium eerder was Honda’s CB750 Four nog de onbetwiste koning van de sportmotoren. Met de CBR600F bracht Honda een nieuwe revolutie teweeg.
Tekst gaat verder >>
De motor leverde 86 pk bij 11.000 tpm. en dat was best indrukwekkend voor een 600 cc’tje in die dagen. Dat de vermogenspiek bij 11.000 tpm. bereikt werd verbaasde ook velen. Het viercilinderblok kon vlot hoge omwentelingssnelheden aan en dat zorgde voor een opwindend motorkarakter. Het was meteen ook het begin van een dynastie. Honda bouwde sindsdien nog 6 opvolgers van de CBR600F, de jongste telg in de familie is de vorig jaar gelanceerde CBR650R. Trouw aan het principe dat een sportmotor ook veelzijdig moet kunnen zijn, is ook deze laatste een veelzijdige middenklasse sportmotor. Dat er nu een R letter achter staat, duidt gewoon op het toegenomen sportieve potentieel. Maar aan de veelzijdigheid werd niet geraakt.
De motor leverde 86 pk bij 11.000 tpm en dat was best indrukwekkend voor een 600 cc’tje in die dagen. Dat de vermogenspiek bij 11.000 tpm bereikt werd, verbaasde ook velen. Het viercilinderblok kon vlot hoge omwentelingssnelheden aan en dat zorgde voor een opwindend motorkarakter. Het was meteen ook het begin van een dynastie. Honda bouwde sindsdien nog zes opvolgers van de CBR600F; de jongste telg in de familie is de vorig jaar gelanceerde CBR650R. Trouw aan het principe dat een sportmotor ook veelzijdig moet kunnen zijn, is ook deze laatste een veelzijdige middenklasse sportmotor. Dat er nu een letter R achter staat, duidt gewoon op het toegenomen sportieve potentieel. Maar aan de veelzijdigheid werd niet geraakt.
Met het oog op circuitgebruik en sportieve successen, bouwde Honda trouwens ook wel een ‘RR’ versie van zijn 600 cc supersport, maar de polyvalente en beter betaalbare optie bleef zo goed als altijd in het aanbod. Enkel tussen 2006 en 2010 werd de ontwikkeling van de CBR600F even stop gezet. Het neemt niet weg dat er ondertussen maar liefst zeven verschillende modellen geproduceerd zijn en dat het vermogen in meer dan dertig jaar amper met 11 pk steeg. Dat wil niet alleen zeggen dit ruim voldoende is voor het gebruik op de openbare weg, maar ook dat de CBR600F destijds al zeer potent was. 86 pk was in 1987 best indrukwekkend. Net als de rest van de motor dus. En zo bouw je een dynastie op.
“Gostiam esegi aleris pos volorem saen dignis etus corupt patquodiu”
