HONDA HISTORY


DE DOMINANTIE VAN DE NSR500

Al ruim zestig jaar speelt Honda een prominente rol in ‘s werelds racegeschiedenis. In die tijd heeft de Honda Racing Corporation een aantal iconische motoren ontwikkeld en geproduceerd, waarbij de Honda NSR500 een van de meest legendarische van allemaal is.

De V4 NSR500 maakte zijn debuut in 1984 als vervanger voor de driecilinder NS500, en bracht wereldtitels voor de grootste coureurs uit de geschiedenis, zoals Freddie Spencer, Wayne Gardner, Eddie Lawson, Mick Doohan en Valentino Rossi. Wat maakte de NSR nou zo bijzonder? We leggen het uit in deze Honda History.

Tuurlijk, iedere motor waarop uiteindelijk een hele horde wereldkampioenen heeft gereden moet snel zijn, en de NSR500 was dat zeker. Er is echter meer nodig dan alleen een indrukwekkende topsnelheid om een motor succesvol te laten zijn op het allerhoogste niveau, en de NSR500 had dan ook veel meer in zijn arsenaal.

Zo was de NSR dus snel, heel erg snel, maar hij was ook licht, wendbaar, responsief op het gashendel en had zo’n 200 pk om mee te spelen. Hoewel de NSR uiteindelijk op alle fronten wordt bejubeld in de racegeschiedenis, en de motor vandaag de dag als een ware legende wordt gezien, was de oorspronkelijke versie uit 1984 op geen enkele manier perfect te noemen.

De motor was nooit het probleem voor de NSR500: de vloeistofgekoelde, 499,27 cc tweetakt V4 was buitengewoon sterk, met een maximumvermogen van meer dan 180 pk (132 kW) bij 12.200 tpm. Het onorthodoxe frame van de eerste NSR daarentegen was lang niet zo goed als de motor, waardoor er nog veel werk te verzetten was om dat frame op hetzelfde niveau te krijgen en van de NSR500 een succesvol totaalpakket te maken voor zijn coureurs. Onderdeel van het probleem was dat de NSR500 was ontworpen om het grootste deel van het gewicht onderin te plaatsen, terwijl de concurrentie aantoonde dat het gewicht hoger plaatsen een betere oplossing was. Toen dit idee ook door Honda werd geïmplementeerd, begon de NSR zijn potentieel waar te maken.

GLORIEDAGEN VAN DE NSR

De V4-motor gebruikte een enkele krukas in plaats van de driecilinderinhoud van de NS500, wat hem lichter en compacter maakte dan zijn voorganger én dan zijn concurrentie. Toen de initiële problemen met het frame eenmaal opgelost waren, stelde de NSR500 in 1985 de tweede 500cc GP-wereldtitel veilig voor Honda. De motor werd doorontwikkeld, waarbij in 1987 de V-hoek van de motor werd verbreed tot 112 graden, waardoor er ruimte ontstond voor vier 36 mm Keihin-carburateurs tussen de cilinders van de motor, zodat ze konden worden gevoed met een extra dosis koele lucht. Dankzij het nieuwe ontwerp kon de motor efficiënter uitademen door de vier kunstig met elkaar verweven expansiekamers, en tegen het einde van dat jaar reed de Australiër Wayne Gardner met de NSR500 naar Honda's derde 500cc-wereldkampioenschapstitel.

We overdrijven niet als we zeggen dat NSR500 een compleet tijdperk in de GP domineerde, en sommige van de grootste coureurs in de geschiedenis van deze tak van sport zijn de legendarische Honda veel dank verschuldigd. In de zeventien seizoenen tussen 1985 en 2001 werden op de NSR500 maar liefst tien wereldtitels in de wacht gesleept. Freddie Spencer won de eerste van de NSR-titels in 1985, in 1987 was het de beurt aan Wayne Garner en in 1989 bracht Eddie Lawson de titel mee naar huis. Daarna was het even wachten voor de NSR – tot 1994. Hoewel er een verschil van vijf jaar zat tussen de overwinning van Lawson en de eerste WK-titel van Mick Doohan in 1994, was die overwinning in ‘94 het begin van een opmerkelijke reeks successen en absolute dominantie voor zowel Doohan als de NSR.

TOTALE DOMINANTIE

Het gouden duo pakte de 500cc-titel in '94, '95, '96, '97 en ’98. Een jaar later werd de NSR door Alex Crivillé naar de wereldtitel gereden. Valentino Rossi tekende in 2000 voor een tweede plaats om vervolgens in 2001 de laatste van de NSR-titels voor zijn rekening te nemen. De overheersing van de NSR was zowel indrukwekkend als verbazingwekkend, vooral tijdens de Doohan-jaren. In 1996 werden dertien van de vijftien races van dat seizoen gewonnen door de NSR, en in 1998 claimde de Honda dertien van de veertien races. Het meest opvallende seizoen van allemaal moet echter 1997 zijn geweest, toen de NSR totale dominantie bereikte door dat jaar alle vijftien races te pakken, waarvan Doohan er twaalf op zijn naam zette. Tegen de tijd dat het 500cc-tijdperk ten einde liep, waarbij de NSR heel gepast ook de laatste overwinning in de wacht sleepte, voordat de MotoGP het overnam, had de Honda meer 500cc-GP's gewonnen dan welke andere motor ook, met een ongelooflijke 132 raceoverwinningen. De NSR500 heeft daarmee zijn plaats in de geschiedenis van het wegracen in cement bestendigd.

EEN NSR VOOR IEDEREEN

Hoewel het succes en het behalen van zoveel wereldtitels fantastisch zijn voor het team, de coureurs en natuurlijk ook het merk, gaat het bedrijven als Honda vooral om het verkopen van motoren, en niets verkoopt zo lekker als racesucces. De NSR500 (samen met de NSR250 en de privéklasse NSR500V) bracht een reeks replica’s voort bedoeld voor de ‘gewone’ motorrijder, te weten de NSR50, NSR125, NSR1250 en de NSR250R.