ACHTERGROND
Everts en de Gin Devil
Vraag aan honderd mensen waaraan ze denken bij de naam ‘Stefan Everts’ en niet eentje zal antwoorden: “café racers”. Toch is de Honda CB750 een project waaraan de tienvoudig wereldkampioen motorcross de voorbije twee jaar naarstig werkte. We konden een exclusief kijkje nemen in Everts’ kelder, waar naast elke motor waarmee hij een titel won, nu ook een plaatsje is voor iets wat we als een kruising tussen een café racer en een scrambler zouden bestempelen: de Gin Devil.
Leven na de sport
Freek de Jonge zong het al: er is leven na de dood. Maar ook na de sport. Na tien wereldtitels en het runnen van MXGP-teams is Stefan Everts de motorcross nog lang niet moe. Zal ook nooit gebeuren, want elk mannelijk lid van de Everts-familie wordt geboren met noppen onder de voetzolen, benzine in de aders en een rechterhand die verder dan die van een doorsnee sterveling rugwaarts kan kantelen.
Desondanks sloeg ‘The Legend’ een aantal jaar geleden ook een andere weg in: hij begon zijn eigen gin merk. ‘S72 Premium Gin’ doet het ondertussen lang niet onaardig. Maar Everts is er de man niet naar om vrede te nemen met ‘lang niet onaardig’. In zijn zoektocht naar een originele manier om S72 te promoten, vond hij in zijn liefde voor motoren een passende kruisbestuiving. Het project ‘Gin Devil’ was geboren. Maar de zwangerschap bleek een olifantsdracht. En daar was een aantal redenen voor.
Hobbels in het parcours
Wie het nieuws wat volgde, weet dat Everts een deel van de voorbije jaren doorbracht om een zware malariabesmetting te verslaan. Het kostte hem bijna zijn leven, veel tijd, afzien en het merendeel van zijn tenen. Toch wacht de succesvolste motorcrosser aller tijden ons op in short en met sportschoenen. “Ik ga sinds kort weer wat joggen. Halfuurtje of zo, soms veertig minuten en aan een rustig tempo. In het begin was dat erg pijnlijk, maar als je ergens wilt komen, moet je je grenzen verleggen,” legt Everts uit. Pijn en grenzen verleggen, het kampioenshart klopt nog steeds. Terwijl de meeste mensen na het amputeren van het merendeel van hun tenen met krukken zouden stappen, gaat Everts joggen. Door de pijn heen. En hij doet veel meer dan dat, want ondanks zijn vijftig lentes oogt Stefan fris en vooral scherp. Wedden dat ‘ie nog vlot een halfuur crosst aan een tempo waarvan 99% van de jonge crossers alleen maar kan dromen?
En dan was er Covid
“We begonnen aan de Honda CB750 te werken even voor de Covid-pandemie, maar toen viel het leven letterlijk helemaal stil. Ook het werken aan de CB. Uiteindelijk heb ik de motor voor een deel laten bouwen in Duitsland. René Oberkersch, Marko Roggensack en Matthias Kiel hebben bergen werk verzet op uiteenlopende vlakken. Natuurlijk heb ik ook zelf input gehad. Er is uitstekend werk geleverd door Werner Speeckaert van Piranha Painting en ik heb nog wat contacten in de motorbranche, waardoor we hier en daar speciale onderdelen op de motor konden plaatsen.”
Factory
Everts is heel tevreden met het eindresultaat, maar hij wil er niet al te veel mee rijden. Als we er hem op wijzen dat het vanaf 1 januari 2023 moeilijker wordt om tweedehandsmotoren in te schrijven met de keuring in België, wil hij er toch wat meer haast achter zetten om een kentekenplaat voor de CB750 aan te vragen. “Vaak zal ik er niet mee rijden, maar je weet maar nooit. Het is in elk geval beter dat de motor ingeschreven is,” stelt Everts. Hij poseert graag naast de Gin Devil. En de motor wekt terecht trots op. De kleurstelling past bij het scrambler/café racer-design en de motor is tot in de puntjes afgewerkt. Dit is geen inderhaast uitgevoerd ombouwproject, maar een goed doordacht ontwerp dat bij nadere inspectie in elk detail opvalt door zijn kwaliteit.
10 kroontjes
Speeckaert verzorgde niet alleen tal van helmdesigns waarmee Everts titels won, maar werkt ondertussen ook al sinds 2013 voor grote namen als Honda Racing en Bell Helmets. De met de hand gesneden en op maat gemaakte uitlaatdempers in edelstaal zorgen niet alleen voor een zeer mooie optische meerwaarde, maar ook voor een hemels mooi geluid dat uit de vier-in-twee stroomt. In dat opzicht is het inderdaad een goed idee om de motor in te schrijven voor er een keuring aan te pas komt. Het zou weleens kunnen dat de geluidslimiet nipt overschreden wordt…
Het kan niet anders of er zullen naast fans van custom motoren ook sportliefhebbers naar deze motor kijken. Die zullen dan wellicht ook oog hebben voor de tien kroontjes op de benzinetank, met telkens een relevant jaartal erin. Er is maar één man ter wereld die het zich kan veroorloven om dat te doen.
Walhalla
En dus: hoe hard we ook proberen al onze aandacht op de Gin Devil te focussen, in een huis waar een mancave staat met een paar WK-winnende fabrieksmotoren, een niet te evenaren schat aan MX-geschiedenis aan de muren hangt én zelfs een fabrieksmotor van René Baeten staat te pronken, is het onmogelijk om niet af te dwalen naar nog veel grotere verwezenlijkingen dan deze Gin Devil. Alsof dat niet volstaat, is er ook nog een garage met de overige WK-winnende fabrieksmotoren, een verzameling van trofeeën waarvan je letterlijk gaat duizelen en een ruimte waar de fabrieksmotoren staan van Liam Everts. Nog nooit zoveel MX-geschiedenis op één plek verzameld gezien. En het Everts-verhaal is duidelijk nog niet af. Dat de Gin Devil er deel van uitmaakt, onderstreept de waarde en impact van dit originele concept. En ook al is het de enige motor ten huize Everts waar lichten op staan, er zitten wel nog noppenbanden op. Zo past hij toch een beetje bij de overige coryfeeën.
