HONDA HISTORY
VIER GENERATIES TRANSALP
In deze speciale editie van Honda Motor Magazine is de nieuwe Transalp uitgebreid getest, gewogen en geslaagd bevonden. De betrouwbare alleskunner is altijd al een publiekslieveling geweest - of je nu asfalt of onverhard verkiest. Zijn stamboom wortelt al voor de geboorte van de eerste Transalp in 1986...
1ste generatie: XL600V (1986-1999)
Honda toonde zijn allereerste Transalp XL600V aan de wereld in 1986, die toen een 583 cc V-twin (50 pk) in het vooronder had. Dankzij zijn lange stelten (200 mm veerweg voor, 187 mm achter) en een aangepaste wielkeuze (21”/17”) kon deze nieuwe telg in het Honda gamma ook ruwer terrein de baas. Een afgetekende eerste generatie liep van de band tussen 1987 en 1999, waarbij door de jaren wel een en ander werd bijgespijkerd. Zo werd de Transalp tijdelijk sterker in 1989 en 1990: de 50 pk werd 55 pk en vice versa in 1991. In datzelfde jaar werd de trommelrem achteraan vervangen door een enkele 240 mm schijfrem met een éénzuigerremklauw, en installeerde Honda een nieuw dashboard. Het uiterlijk van de Transalp werd herzien voor 1994, de originele vierkante lichten kregen een make-over en nieuw kuipwerk maakte zijn intrede. De 32 mm Mikuni's werden ingeruild voor 34 mm in 1996 en de CDI-ontsteking ging op de schop. In 1997 kreeg de XL600V een tweede remschijf voor.
3de generatie: XL700V (2008-2012)
De derde generatie - die tussen 2008 en 2012 gebouwd werd, kreeg het blok van de nieuwe NT700V Deauville ingelepeld. Daardoor groeide de longinhoud van 647 tot 680 cc, waardoor niet enkel het vermogen opgewaardeerd werd tot 60 pk, ook de typebenaming werd bijgespijkerd: XL700V. Daarbij wijst de V nog steeds in de richting van de V-twin in het vooronder en wijken de carburateurs voor injectie. ABS wordt aan de uitrusting toegevoegd, terwijl zowel de tank (van 19 naar 17,5 liter) en het voorwiel (van 21 naar 19 inch) krimpen en de Transalp iets meer straatmotor wordt. Ook het forse terugschroeven van de veerweg vooraan - van 220 naar 177 mm - maakt die insteek meteen duidelijk. De tweeloops uitlaatdemper verdwijnt en het kuipwerk wordt haast onherkenbaar gemoderniseerd, met een ronde koplamp als kers op de taart. Vanaf 2012 duikt de Transalp in een diepe winterslaap.
De Voorganger: XLV750R (1983-1986)
Als we de genealogie van de Transalp willen uitspitten, dan kan het geen kwaad om even terug te keren naar het moment waarop het zaadje werd geplant. Daarvoor moeten we terug naar het begin van de jaren '80, toen de Honda XLV750R ten tonele verscheen. Een tegenwoordig relatief zeldzame motorfiets die in de Honda catalogus stond tussen 1983 en 1986. Voor het merk was deze machine het perfecte compromis tussen hun impressionante Dakar-machines en avontuurlijk ogende, maar bravere touringmotoren in het gamma.
De XLV750R was een buitenbeentje. Niet enkel omwille van het feit dat hij Honda’s eerste allroad was met niet-parallelle cilinders - de XLV750R kon bogen op een lucht-/oliegekoelde V-twin - maar ook omdat hij pronkte met allerlei technologische hoogstandjes, zoals hydraulische klepstoters, cardanaandrijving, een dry sump smeersysteem (met de olietank in het frame), drie kleppen en twee bougies per cilinder, aparte luchthappers onder de tank voor de koeling van de achterste cilinders en een krukas met off-set pins. Ook de kleurstelling sprong meteen in het oog. Niet zozeer de HRC-kleuren die over het gehele kuipwerk waren gedrapeerd, wel de rode lak op het blok, de vorkpoten en de naven.
Een herziene F-versie in 1985 werd iets ‘braver’ qua kleurstelling (zwarte motor, gouden velgen) en kreeg upgrades op vlak van carburatie en NAKS. Desondanks bleek het de zwanenzang van de XLV750R te zijn: in 1986 werd de productie van de XLV750R (RD01) gestaakt. Toch zouden de RD-genen nadien voortleven in onder meer de Dominator-(RD02/RD08), Africa Twin-(RD03/RD04/RD07) als Transalp-(RD10/RD11/RD13)families.
2de generatie: XL650V (2000-2007)
In 2000 kwam Honda met een tweede generatie op de proppen, die XL650V werd gedoopt. De motorinhoud zwol passend aan tot 647 cc onder impuls van een grotere boring (+4mm), waardoor ook het vermogen steeg tot 53 pk (+3 pk). Maar de Transalp kreeg ook een fikse facelift: de vierkante koplamp ging overboord en werd vervangen door een V-vormige lichtunit. Net zoals zijn voorganger bleef het 21 inch voorwiel trots op post. Vooraan groeide de veerweg van 200 naar 220 mm, achteraan ging Honda voor een achtervering met Pro-Link, die er 15 mm bij inschoot tot 172 mm aan veerweg.
4de generatie: XL750 (2023)
Maar exact tien jaar later, op Eicma 2022, ontwaakt de Transalp uit zijn potige dut. Het afgelopen decennium heeft duidelijk voor een hele nieuwe wind gezorgd. De kenmerkende V-twin wordt ingeruild voor een 755 cc paralleltwin (67,5 kW / 75 Nm), met een 270° krukas voor het nodige karakter. De nieuwkomer steekt barstensvol elektronica - van rijmodi, over instelbare tractiecontrole, gasrespons en motorrem, tot bluetooth connectiviteit op het vijf inch TFT-schermpje toe. In tegenstelling tot de meer straatgerichte derde generatie zet Honda met de nieuwe generatie opnieuw de deur open richting offroad gebruik. Zo steunt de XL750 Transalp op een 43 mm Showa SFF-CA USD-vork en achteraan is de monoshock verbonden via Pro-Link, terwijl de 21/18 inch wielenset ook het ruwere terrein aankan. Als ode aan zijn voorvader komt de nieuwste generatie in de kleurstelling van de originele XL600V Transalp.