EERSTE TEST
2024 CBR600RR
In 2017 verdween de CBR600RR uit Europa na een bijzonder succesvolle carrière. Eén die echter op dat moment tanende was, omdat de tijden veranderden en er gewoonweg geen vraag meer was naar een hoogtoerige 600cc-supersport. Maar nu, zeven jaar later, kriebelt het opnieuw, dus maakt de CBR600RR zijn rentree in het toch al uitgebreide gamma van Honda. En hoe! Dat ontdekte Honda Motor Magazine op het circuit van Portimão.
De basis van het 2017-model was prima en on point, dus daar heeft Honda niet al te veel aan veranderd. Uiteraard is er een nieuwe kuip om het uiterlijk wat moderner te maken, maar de algemene basis van motorblok en frame is grotendeels overgenomen. Aan het motorblok en frame zijn heel wat kleine aanpassingen en verbeteringen doorgevoerd. Zo krijgt de viercilinder onder andere een nieuwe kleppentiming, lichtere nokkenas, lichtere klepveren en een betere luchtinlaat. Om de machine conform EU5+ te krijgen, waren er maar liefst 50 prototypes nodig van de uitlaat, die nog steeds knap onder het kontje verborgen zit. Ingenieurs hebben maandenlang gespeeld met de katalysator, verschillende boringen en diverse materiaaldiktes om de CBR600RR toch maar door die strenge Europese keuring te krijgen. En het is ze uiteindelijk dus gelukt. Het eindresultaat van dat alles is een motorfiets die 3 kg lichter is geworden en bovendien een 5 mm kortere wielbasis heeft dan het 2017-model.
ALLE MOGELIJKE ELEKTRONICA
Het allergrootste nieuws is echter de toevoeging van een 6-assige IMU, die rechtstreeks van de Fireblade komt. Die IMU zorgt ervoor dat vrijwel alle moderne elektronica kan worden gebruikt om de CBR600RR zo foutloos mogelijk te maken (op het circuit). Zo kan de tractiecontrole in 9 niveaus worden ingesteld, is er een slip & assist koppeling, een op-en-neer quickshifter, bochten-abs, rear lift control om bij hard remmen het achterwiel aan de grond te houden, een elektronische stuurdemper… Het maakt van de CBR600RR een onwaarschijnlijk compleet pakket dat ook nog eens op alle mogelijke manieren kan worden ingesteld in tig verschillende standen.
OP TOEREN JAGEN
De CBR’s staan warm te draaien in de pitbox, wij halen de lenigste moves uit de kast om ons racepak aan te trekken. De CBR600RR rijdt zo makkelijk en soepel dat het bijzonder weinig moeite kost om een vertrouwensband te kweken. De gasaanname is zacht, de quickshifter werkt zeer verfijnd, het aanremmen gebeurt met alle gemak, het insturen alsof het een brommertje is… Wat een heerlijkheid om hiermee over een circuit te rijden. We zoeken het ideale werkgebied op van de kleine viercilinder. Toeren maken is de boodschap, en de motor houden tussen de 10.000 en 14.500 tpm. Uiteindelijk heb je dan nog steeds een werkgebied van 4.500 tpm, wat ruim voldoende moet zijn.
VERSLAVEND PLEZIERIG
Je ogen richten waar je hem hebben wil, en hij volgt tot op de centimeter. Het sturen en de precisie ervan zijn fantastisch. Ook de remmen werken zeer goed. Zo goed dat de rear lift control regelmatig moet inspringen om het achterwiel netjes stabiel op de grond te houden. Maar niet agressief. Nooit agressief. Enkel het geluid. Voor de rest laat de CBR600RR je voelen hoe makkelijk je een supersport snel kunt rijden. Gaat het allemaal een beetje té snel, dan vlieg je bijna onmerkbaar in een elektronisch vangnet. De soepelheid van gas, remmen en quickshifter in combinatie met de scherpte van het sturen maken de CBR600RR bijzonder makkelijk en vooral verslavend plezierig om mee te stoeien. Het auditieve genot van de vier-in-lijn die zijn gejank de wereld in schreeuwt is geweldig. Dat is het mooie aan de CBR600RR. Hij klinkt vreselijk agressief, maar is op zijn manier poeslief als je ermee rijdt.
